-
1 obowiązki
plduties (pl)* * *pl.Gen. -ów (= powinności, zobowiązania) responsibilities, duties, obligations; obowiązki rodzinne obligations l. duties to one's family; obowiązki ministra ministerial duties; obowiązki premiera mantle of the prime minister; pełniący obowiązki prezesa acting chairman l. president; przejąć czyjeś obowiązki take over from sb; zaniedbywać się w obowiązkach be remiss in one's duties; pełnić obowiązki prezydenta act as president; zawiesić kogoś w obowiązkach suspend sb; zakres obowiązków scope of responsibility, one's responsibilities; (w formie listy – opisu stanowiska pracy) job description; wchodzić w czyjś zakres obowiązków come l. be within the scope of one's responsibility.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obowiązki
-
2 obowiązek
сущ.• бремя• бюро• ведомство• долг• должность• заряд• канцелярия• контора• нагрузка• налог• облигация• обязанность• обязательство• одолжение• ответственность• отдел• повинность• пост• пошлина• расход• служба• управление• услуга• функция* * *obowiąz|ek♂, Р. \obowiązekku 1. долг, обязанность ž;\obowiązek obywatelski гражданский долг;
2. \obowiązekki мн. обязанности, должность ž;pełnić \obowiązekki kogoś исполнять обязанности кого-л.; zawiesić w \obowiązekkach отстранить от дел+1. powinność
* * *м, Р obowiązku1) долг, обя́занность żobowiązek obywatelski — гражда́нский долг
2) obowiązki мн обя́занности, до́лжность żpełnić obowiązki kogoś — исполня́ть обя́занности кого́-л.
zawiesić w obowiązkach — отстрани́ть от дел
Syn:powinność 1)
См. также в других словарях:
obowiązek — m III, D. obowiązekzku, N. obowiązekzkiem; lm M. obowiązekzki 1. «konieczność zrobienia czegoś wynikająca z nakazu wewnętrznego (moralnego), administracyjnego, prawnego; to, co ktoś musi zrobić powodowany tą koniecznością; powinność,… … Słownik języka polskiego
